Πέμπτη 20 Ιουλίου 2017

Κηδεία του μέχρι πρότινος αγνοούμενου υπερασπιστή της Κύπρου Βασίλειου Παπαλάμπρου



Κηδεία του ήρωα υπερασπιστή της Κύπρου στρατιώτη Βασίλειου Παπαλάμπρου  

«Θελήσαμε να ενταφιαστείς στην μαρτυρική Μεγαλόνησο, γιατί έγινε η δεύτερή σου πατρίδα». Με τα λόγια αυτά, η Ιωάννα Παπαλάμπρου εξήγησε την απόφαση της ίδιας και της αδελφής της Αθηνάς, να ενταφιαστούν στην Κύπρο τα λείψανα του πατέρα τους, Βασίλειου Παπαλάμπρου, ο οποίος έπεσε ηρωικά στην δεύτερη φάση της εισβολής του 1974, υπερασπιζόμενος την Κύπρο, στην επική, τετραήμερη μάχη του στρατοπέδου της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου (ΕΛΔΥΚ).


Ο συνταγματάρχης Βασίλειος Παπαλάμπρου του Δημητρίου, γεννήθηκε στη Λάγγα Καστοριάς, την 12η Οκτωβρίου 1931. Εισήλθε στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών, την 27η Ιανουαρίου 1950 και αποφοίτησε με τον βαθμό του δεκανέα, την 6η Δεκεμβρίου 1951.

Ήταν έγγαμος με δύο παιδιά. Φοίτησε κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, στα διάφορα σχολεία του όπλου του. Υπηρέτησε σε διάφορες Μονάδες, ανάλογα κάθε φορά του βαθμού του.

Στην ΕΛΔΥΚ υπηρέτησε με το βαθμό του ανθυπασπιστή, από 31 Ιουλίου 1972 έως και την 16η Αυγούστου 1974, ως διμοιρίτης Διμοιρίας ΠΑΟ 75 χιλιοστών του Λόχου Βαρέων Όπλων.
 Εξαφανίσθηκε, μαχόμενος εναντίον των Τούρκων, κατά τη μάχη του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, την 16 Αυγούστου 1974, στο ύψωμα Αγίου Γεωργίου.

Προήχθη στον βαθμό του συνταγματάρχη, μετά την εξαφάνισή του.
Έλαβε μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις της Ν. Κορέας, από 11 Ιουνίου 1953 έως και 2 Ιουνίου 1954, καθώς και στις πολεμικές επιχειρήσεις κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το 1974.
Τιμήθηκε με παράσημα και μετάλλια, για τις υπηρεσίες που προσέφερε στην πατρίδα:
-Αναμνηστικό μετάλλιο Νοτίου Κορέας.
- Διεμβολή ευαρέσκειας Προέδρου Νοτίας Κορέας.
- Αργυρό αριστείο ανδρείας, για τη συμμετοχή του στο Εκστρατευτικό Σώμα Ν. Κορέας.
- Πολεμικός σταυρός Γ' Τάξεως, ως αγνοούμενος στις επιχειρήσεις της Κύπρου.
- Αναμνηστικό μετάλλιο επιχειρήσεων Κύπρου από το ΓΕΣ σύμφωνα με το ΠΔ του 2007.


Η νεκρώσιμη ακολουθία για τον Βασίλειο Παπαλάμπρου εψάλη στο ναό Αγίου Γεωργίου, στο στρατόπεδο «Αντιστράτηγου Σταυριανάκου» στην Μαλούντα, όπου μετά το 1974 μεταφέρθηκε η έδρα της ΕΛΔΥΚ.

Το μικρό φέρετρο με τα λείψανα του Παπαλάμπρου ήταν καλυμμένο με τις σημαίες της Κύπρου και της Ελλάδας. Επί του φέρετρου, που συνοδευόταν από τέσσερις αξιωματικούς και τέσσερις οπλίτες της ΕΛΔΥΚ, υπήρχε η φωτογραφία του, τα παράσημα, το ξίφος και το πηλήκιο του, ενώ έξω από το ναό, απέδιδε τιμές άγημα και η φιλαρμονική της Δύναμης.

Στη νεκρώσιμη ακολουθία ήταν παρούσες οι δύο κόρες του (η σύζυγος Ελένη δεν μπόρεσε να παραστεί για λόγους υγείας), φίλοι της οικογένειας και συγγενείς άλλων πεσόντων και αγνοουμένων.


Αποχαιρετώντας τον πατέρα της, η Ιωάννα Παπαλάμπρου είπε, ότι στην Κύπρο οι άνθρωποι αγωνίζονται να επουλώσουν τις πληγές τους και επιζητούν με καρτερία την επανένωση της πατρίδας τους.

«Ξέρουν», πρόσθεσε, «να αγαπούν, να σέβονται, να τιμούν τους ήρωες και το σημαντικότερο απ΄ όλα: αναγνωρίζουν τη θυσία τους». Επίσης, η Ιωάννα Παπαλάμπρου αναφέρθηκε στη μάχη στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ στις 16 Αυγούστου 1974 και είπε ότι ο πατέρας της εμψύχωνε τους στρατιώτες και με το ΠΑΟ (πυροβόλο άνευ οπισθοδρομήσεως) στα χέρια έβαλλε ακατάπαυστα εναντίον των τουρκικών αρμάτων από απόσταση αναπνοής.

Επίσης είπε, ότι οι 400 υπερασπιστές του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ στον Γερόλακο, ζητούσαν ενισχύσεις, αλλά ουδέποτε ήρθαν. «Χωρίς ίχνος συνείδησης σας εγκατέλειψαν μέσα στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, σε μια άνιση μάχη, αλλά εσείς, πατέρα, δείξατε πως αγωνίζονται οι ήρωες και πεθαίνουν στην πρώτη γραμμή του μετώπου» ανέφερε.

Η κ. Παπαλάμπρου διατύπωσε την εκτίμηση ότι η απώλεια όλων θα μπορούσε να αποφευχθεί και πρόσθεσε: «Οι ευθύνες τεράστιες, δεν αποδόθηκαν ποτέ. Θα πρέπει όμως να αναζητηθούν έστω και καθυστερημένα». «Η σύζυγός σου, Ελένη και οι κόρες σου, είμαστε περήφανες για σένα» κατέληξε η Ιωάννα Παπαλάμπρου.

Ο ενταφιασμός των λειψάνων του Βασίλειου Παπαλάμπρου έγινε στο στρατιωτικό κοιμητήριο του Τύμβου Μακεδονίτισσας, σε τάφο που βρίσκεται πολύ κοντά από το μνημείο, όπου είχε καταρριφθεί από λάθος της κυπριακής αεράμυνας, το Noratlas της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.

Πριν τοποθετηθεί το φέρετρο με τα λείψανα στον τάφο, ο διοικητής της ΕΛΔΥΚ παρέδωσε στις κόρες του τις σημαίες Κύπρου και Ελλάδος, την φωτογραφία, το πηλήκιο, το ξίφος και τα παράσημά του. Όλοι τον κατευόδωσαν στην τελευταία του κατοικία με θερμά χειροκροτήματα και ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο.








Ο Βασίλειος Παπαλάμπρου μαζί με τους συμπολεμιστές του έδειξε ηρωισμό και αφοσίωση στο καθήκον στην υπεράσπιση της Κύπρου. Αυτό, μεταξύ των άλλων, φαίνεται από :

- την επίθεση που διεξήγαγε η ΕΛΔΥΚ από την πρώτη κιόλας ημέρα των επιχειρήσεων, εναντίον του οχυρωμένου και ενισχυμένου με επίλεκτα τμήματα τουρκικού θύλακα στο Κιόνελι.

-τη σκληρή μάχη που έδωσε για το στρατόπεδό της στην περιοχή Γερόλακου, όπου αντιμετωπίζονται πολλαπλάσιες εχθρικές δυνάμεις με την ισχυρή κάλυψη ΤΘ δυνάμεων, ΠΒ και αεροπορίας, πρόβαλε ηρωική αντίσταση και αρνήθηκε πεισματικά να κάνει έστω και ένα βήμα πίσω, προκαλώντας στον εχθρό βαρύτατες απώλειες.

-την αυτοθυσία και τον ηρωισμό των απολυόμενων στρατιωτών της ΄72 Γ΄ ΕΣΣΟ, οι οποίοι, ενώ είχαν αντικατασταθεί και βρίσκονταν ήδη εν πλω για την Ελλάδα με το Α/Γ «ΛΕΣΒΟΣ», όταν πληροφορήθηκαν ότι οι Τούρκοι βομβαρδίζουν το στρατόπεδό τους, επέστρεψαν και με αίσθημα υπερηφάνειας και με υψηλό ηθικό και φρόνημα, έλαβαν μέρος στον αγώνα.