Τρίτη 30 Μαΐου 2017

Οττάβα, Τορόντο, Οσάουα, Ρεγγίνα, Βανκούβερ, Λασάλ, Λαβάλ, Μοντρεάλ, Έντμοντον




Θ. Μαλκίδης 

Το ζήτημα και η αναγνώριση της Γενοκτονίας στον Καναδά

Απόσπασμα από την ομιλία στην εκδήλωση του Συλλόγου Ποντίων Νέστου στη Χρυσούπολη

Χαίρομαι ιδιαιτέρως  για την εισαγωγή του ζητήματος της αναγνώρισης της Γενοκτονίας σε πόλεις αλλά και από τη Γερουσία του Καναδά. Είναι μία πρωτοβουλία του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου,  που έχει ονοματεπώνυμο, διαρκή προσπάθεια, σοβαρότητα, ανιδιοτέλεια,   εντιμότητα και πίστη στην τελική νίκη. Είναι ένας αγώνας με πρωταγωνιστές:    Το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο, τους συμπατριώτες μας Γερουσιαστές  Pana Merchan και  Leo Housakos, τους δημοτικούς συμβούλους όπως ο Δ. Καρύγιαννης και η Μ. Φραγγεδάκη μία χούφτα Ελλήνων  του Καναδά  και  όλους εμάς που παρ' όλες τις δυσκολίες, από το εσωτερικό και το εξωτερικό μέτωπο, πιστεύουμε στην αλήθεια, στο δίκαιο, στην αναγνώριση.

Οι πόλεις του Καναδά αναγνώρισαν το μαζικό έγκλημα και χωρίς αμφιβολία δέχθηκαν ότι τα μέτρα που λήφθηκαν   κατά των Ελλήνων αποτελούν γενοκτονία, όπως ορίζεται από τη σχετική σύμβαση  του ΟΗΕ για την Πρόληψη και την καταστολή του εγκλήματος της Γενοκτονίας. 

Οι πράξεις αναγνώρισης της Γενοκτονίας είναι πλέον γεγονός, η πρωτεύουσα   Οττάβα και οι πόλεις Τορόντο, Οσάουα, Ρεγγίνα, Βανκούβερ, Λασάλ, Λαβάλ, Μοντρεάλ, Έντμοντον,  Villeray -Saint Michel- Parc Extension αποφάσισαν 

(Α) να αναγνωρίσουν  τη γενοκτονία  και να καταδικαστεί  κάθε προσπάθεια να αρνηθεί ή να νοθευτεί  η ιστορική αλήθεια ως κάτι λιγότερο από γενοκτονία που συνιστά  έγκλημα  κατά της ανθρωπότητας και
(Β) να οριστεί την 19η Μαΐου  σε όλο τον Καναδά ως ημέρα μνήμης για τους  Έλληνες  που σκοτώθηκαν ή εκδιώχθηκαν.

Στην αρχή, λέει ο Γκάντι, ο τύραννος, ο δολοφόνος μοιάζει ανίκητος, στο τέλος όμως νικά η αλήθεια. Έτσι και στον αγώνα αναγνώρισης και στον Καναδά παρότι  ο δολοφόνος και ο αρνητής δείχνουν αήττητοι, στο τέλος θα νικήσει το δίκαιο, η ιστορία, η αλήθεια.